عسل مادر

در کشور ما بیش از ۲۰۰ گونه‌ی مختلف گون می‌روید. این گیاه از تیره‌ی نخود است و ارتفاعش تا ۷۵ سانت نیز می‌رسد. ساقه‌های این گیاه به رنگ بنفش است. گونه‌های دارویی این گیاه، گل‌های مختلفی به رنگ‌های قرمز، صورتی، بنفش، سفید و آبی دارد که در بخش انتهایی آن بخش گل دهنده‌ی آن قرار دارد. گیاه گون در مقابل خشکی مقاوم بوده و درون خاک‌های شور به خوبی رشد می‌نماید. بوی آن نیز همان بوی تند سلنیوم می‌باشد. بسیاری از گونه‌های گون‌ها سمی‌بوده و باعث مسمومیت اسب‌ها، گاوها و گوسفندان می‌شود. گون از علف هرزهای مناطق کویری، مزارع نیشکر، صیفی، سبزی و چغندر قند است. بخش‌های مورد استفاده‌ی آن شامل صمغ و ریشه‌ی آن است. از شهد گیاه گون، عسل گون تهیه می‌شود که ارزش غذایی و خواص درمانی بی شماری دارد. این عسل برای تقویت سیستم ایمنی بدن بسیار مناسب است. ریشه‌ی این گیاه هم خواص فوق العاده‌‌‌ای دارد.

عسل خاصیت آنتی بیوتیکی دارد و سرشار از مواد معدنی از قبیل کلسیم، سولفور، آهن، روی، پتاسیم و منیزیم و حاوی ویتامین‌های A، B1، B2، B3، B5و C می‌باشد.
عسل یکی از بهترین مکمل‌های غذایی محسوب می‌شود که خواص دارویی زیادی دارد.

بره موم و درمان سرطان

فواید تغذیه‌‌‌ای عسل طبیعی

قلیایی کننده خون
تقویت نیروی جنسی
تقویت سیستم ایمنی
کاهنده کلسترول خون
شستشوی کلیه و مجاری ادرار
اثرات آنتی اکسیدانی و ضد سرطانی
کمک به ترمیم شکستگی استخوان و پاره گی بافتی
مقابله با انواع عفونتهای قارچی، ویروسی و غیره
از بین بردن دردهای مختلف بدن خصوصاً دردهای اسکلتی
خونسازی و تحریک مغز استخوان جهت تقویت گلبولهای خونی
درمان زخم معده با ترکیب عسل آویشن
درمان آسم
درمان پروستات
درمان کم خونی و ضعف ناشی از آن با ترکیب عسل یونجه
درمان ناباروری با ترکیب ژل رویال
درمان بیماریهای سیستم عصبی مثل MS، پارکینسون، آلزایمر و صرع با ترکیب ژل رویال

بیماری قلبی

عسلها غیر از خواص عمومی‌خود بر حسب این که متعلق به کدام گیاه باشد به دلیل ترکیبات درونی آن گل خواص اختصاصی هم دارد در نتیجه خاصیت درمانی آن نیز تفاوتهایی خواهد داشت.
دامنه طیف رنگ‌های عسل از سفید به انواع زرد (زرد نارنجی ، زرد مایل به سبز طلایی ، کهربایی ، عقیقی مایل به قرمز و حتی قهوه‌‌‌ای متغیر است)

اشاره به عسل در قرآن که خداوند آن را در دو آیه ذکر کرده است، نخست در سوره محمد(ص) آیه ۱۵ که خداوند در ستودن بهشت به نیکوکاران وعده داده است که در آنجا نهرهایی از عسل پاک و ناب روان است و سپس در سوره نحل که خواص شفابخش آن را یادآوری فرموده است.
در آیه‌های ۶۸ و ۶۹ این سوره در مورد عسل و زنبور عسل چنین می‌فرماید: «وَأَوْحَى رَبُّکَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِی مِنَ الْجِبَالِ بُیُوتًا وَمِنَ الشَّجَرِ وَمِمَّا یَعْرِشُونَ(نحل/۶۸)؛ ثُمَّ کُلِی مِنْ کُلِّ الثَّمَرَاتِ فَاسْلُکِی سُبُلَ رَبِّکِ ذُلُلًا یَخْرُجُ مِنْ بُطُونِهَا شَرَابٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ فِیهِ شِفَاءٌ لِلنَّاسِ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَةً لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ (نحل/۶۹). و پروردگار به زنبور عسل الهام کرد که در کوه‌ها و درختان و آنچه (از داربست‌ها) بر می‌افرازند، خانه‌‎هایی بساز. آن‌‎گاه از همه ثمرات بخور، پس در راه‌‎های پروردگارت که (به الهام او برای تو) همواره شده است برو از شکم آن‌ها شربتی با رنگ‌های گوناگون بیرون می‌‎آید که در آن شفایی برای مردم است. بی‌شک در این (کار زنبور عسل) نشانه‌‎ای است (از قدرت خدا) برای مردمی‌که می‌‎اندیشند.